Η τεχνολογία drone έχει πλέον βρει λογής χρησιμότητες για την καθημερινότητά μας και παρότι δεν είναι ακόμη διαδεδομένη σε πολλές χώρες, δεν παύει να εξελίσσεται και να βρίσκει τρόπους να πρωτοτυπεί συνεχώς!
Στην Ιαπωνία, συστήθηκε πρόσφατα η έννοια του «The Flying Light Drone» και είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεστε: ένα ιπτάμενο φωτιστικό!
Η εν λόγω ιδέα, συνδυάζει την τεχνολογία drone με τον παραδοσιακό φωτισμό εσωτερικών χώρων και παρακολουθεί τις κινήσεις του χρήστη μέσα στο σπίτι του, φωτίζοντας όποτε χρειαστεί! Οι βάσεις του χρησιμεύουν ως «πλατφόρμα εκτόξευσης» του αντικειμένου και τοποθετούνται σε διάφορα μέρη του σπιτιού, προκειμένου να προγραμματιστούν από την αρχή και να λειτουργούν ως check points, αν και η «προσγείωση» μπορεί να λάβει χώρα οπουδήποτε.
Μετά την «εκτόξευση», το φωτιστικό ιχνηλατεί κινήσεις μέσω των αισθητήρων που διαθέτει και τριγυρίζει στο σπίτι, ακολουθώντας ουσιαστικά τον χρήστη.
Ιδιαίτερα πρακτικό και οικονομικό, όμως αν διαθέτετε #nrg, έχετε ήδη τη χαμηλότερη τιμή της αγοράς, αλλά ως fan της τεχνολογίας, θα το τιμήσουμε όταν με το καλό έρθει και στη χώρα μας!
Πηγή: tanea.gr
Εδώ και 23 χρόνια, έχει καθιερωθεί η 21η Νοεμβρίου ως η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης, με σκοπό να ενθαρρύνει τις ανταλλαγές τηλεοπτικών προγραμμάτων μεταξύ των χωρών και ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την ειρήνη, την ασφάλεια, τον πολιτισμό την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα, η πρώτη εκπομπή τηλεοπτικού σήματος, πραγματοποιήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου του 1960, στον χώρο της 25ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
Για την παρακολούθηση του προγράμματος είχαν τοποθετηθεί εκατό περίπου τηλεοπτικές συσκευές στο χώρο της ΔΕΘ καθώς και σε άλλα κεντρικά σημεία της πόλης, ενώ η μετάδοση κάλυπτε μια μεγάλη περιοχή γύρω από τη Θεσσαλονίκη.
Παρόλα αυτά, για τα επόμενα χρόνια, οι εκπομπές ήταν κυρίως πειραματικές, με την τηλεόραση να μπαίνει δειλά στην ελληνική πραγματικότητα στις 23 Φεβρουαρίου 1966, με την πρώτη επίσημη εκπομπή στο Κανάλι 5, με πρόγραμμα λίγων ωρών που μεταδόθηκε στην Αθήνα και πραγματοποιήθηκε από τον πέμπτο όροφο του νέου υπεραστικού μεγάρου Αθηνών του ΟΤΕ, που στεγαζόταν στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, με την Η Ελένη Κυπραίου να αποτελεί την πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης.
Λίγους μήνες μετά ξεκίνησε να μεταδίδεται το πρώτο δελτίο ειδήσεων, όπως και τηλεοπτικές εκπομπές που αφορούσαν αθλητικά δρώμενα, όπως η «Αθλητική Κυριακή», ενώ το πρώτο ελληνικό σίριαλ, βγήκε στον αέρα στις 2 Απριλίου του 1970, υπό τον τίτλο «Το Σπίτι Με το Φοίνικα».
Από το 1989, άρχισαν να εκπέμπουν και ιδιωτικοί σταθμοί στην Ελλάδα, με το συνολικό αριθμό καναλιών, να φτάνει από ένα χρονικό σημείο και μετά στο 150 σε όλη τη χώρα και με την τηλεόραση να αποτελεί κατά καιρούς το κύριο μέσο ψυχαγωγίας του Έλληνα πολίτη.
Μπορεί λοιπόν να υπήρξε σημαντική καθυστέρηση, σε ό,τι αφορά την τηλεοπτική ανάπτυξη σε εγχώριο επίπεδο, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά το εν λόγω μέσο, έμελλε να γίνει πρωταγωνιστής στην καθημερινότητά μας, σε ό,τι αφορά τον ενημερωτικό και ψυχαγωγικό τομέα.
Πηγή: wikipedia.org
Η χρήση της τεχνολογίας, αποτελεί πλέον σημαντικό παράγοντα στη δημοσιογραφία, με μεγάλους οργανισμούς να ακολουθούν διαρκώς τις νέες τάσεις της.
Αναπόφευκτα λοιπόν, η τεχνητή νοημοσύνη μπαίνει με γοργούς ρυθμούς πιο ενεργά στο ειδησεογραφικό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι ήδη γίνεται χρήση της από μεγάλα δημοσιογραφικά πρακτορεία, προκειμένου να αυτοματοποιήσουν την παραγωγή συγκεκριμένων σύντομων ειδήσεων, όπως αυτών που επαναλαμβάνονται, ή εκείνων που αφορούν αθλητικές διοργανώσεις, τον καιρό, την κίνηση στους δρόμους, οικονομικά αποτελέσματα κι ούτω καθεξής.
Κύριος στόχος είναι να υπάρξει αυτοματοποίηση στην παραγωγή ειδήσεων που απαρτίζονται ουσιαστικά από μια απλή αναφορά γεγονότων, ούτως ώστε να δοθεί χώρος και έμφαση σε ρεπορτάζ και αναλύσεις από την πλευρά των δημοσιογράφων.
Το εν λόγω λογισμικό έχει την ικανότητα να ελέγχει πολυάριθμες πηγές ειδήσεων και να προτείνει θέματα βάσει στα data που εντοπίζει, ενώ εν καιρώ θα οδηγήσει και στην ακόμη μεγαλύτερη προσωποποίηση των ειδήσεων!
Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως τα νέα θα ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα. Θα υπάρχει ένα ανθρώπινο χέρι που θα δίνει το τελικό «οκ» πριν βγουν στη δημοσιότητα. Σε γενικές γραμμές, θα απαιτηθεί ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που θα μπορούν να προγραμματίζουν τις εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, μιας και εκείνοι θα είναι που θα θέτουν τα ερωτήματα που θα αρχίσει να ψάχνει το λογισμικό προκειμένου να δημιουργεί ειδήσεις, ενώ θα χρειαστεί προσωπικό για να ελέγχει την εγκυρότητα και την ποιότητα των πληροφοριών που θα φτάνουν στο δημοσιογραφικό οργανισμό.
Το μόνο που μένει, είναι να δούμε το πόσο γρήγορα θα υιοθετήσουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης από τα πρακτορεία παγκοσμίως και το κατά πόσο θα μπορέσουν να ακολουθήσουν όλοι σιγά σιγά τις νέες τάσεις της τεχνολογίας.
Πηγή: cnn.gr
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερα μεγάλο φωτογραφικό αρχείο, που να καλύπτει επαρκώς τις πτυχές και τα κακώς κείμενα της γερμανικής κατοχής; Σίγουρα υπάρχει υλικό, αλλά ειδικά σε μερικές χώρες, είναι λειψό και περιορισμένο.
Αυτό συμβαίνει, γιατί κατά την περίοδο του B’ παγκοσμίου πολέμου, οι κατοχικές αρχές απαγόρευαν ρητά τη φωτογράφιση σε δημόσιους χώρους, απειλώντας τους παραβάτες με ποινή θανάτου. Λίγοι λοιπόν ήταν εκείνοι που, με κίνδυνο της ζωής τους, μπήκαν στη διαδικασία φωτογραφικών λήψεων, με τους την πλειοψηφία τους να διατηρούν την ανωνυμία τους, για ευνόητους λόγους.
Στην Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, δύο από τους σημαντικότερους φωτογράφους της Αντίστασης, ο Σπύρος Μελετζής και ο Κώστας Μπαλάφας, έμειναν για δεκαετίες στην αφάνεια, με το υλικό τους να βγαίνει στην επιφάνεια 32 και 47 χρόνια αντίστοιχα, ύστερα από τη λήξη του πολέμου.
Μεγάλο μέρος του αρχείου εκείνης της εποχής μάλιστα, είτε είχε καταστραφεί, είτε είχε υποστεί ζημιές, μιας και πολλές φωτογραφίες είχαν μείνει για πολύ καιρό μέσα σε ακατάλληλες προς διατήρηση κρύπτες, ενώ στα λευκώματα που κυκλοφόρησαν στο μέλλον, υπάρχει αδυναμία να αποδοθούν τα κατάλληλα εύσημα στους φωτογράφους, λόγω της έλλειψης στοιχείων!
Σε μια δύσκολη περίοδο όμως, ο φακός αυτών των ανθρώπων, όπως κι αρκετών άλλων, κατέγραψε την Αντίσταση του ελληνικού λαού και το σχετικά λίγο υλικό που έχει σωθεί, είναι πραγματικά συγκλονιστικό και θα αποτελεί για πάντα πειστήριο της ελπίδας του ελληνικού λαού για τη λήξη μιας σκοτεινής σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας.
Οι αφανείς αυτοί ήρωες, είτε επώνυμοι, είτε ανώνυμοι, αξίζουν το σεβασμό μας και την εκτίμηση του εξαιρετικού έργου τους.
Η εν λόγω τεχνολογία είναι διαθέσιμη πιλοτικά και η εγκατάστασή της γίνεται στο οδόστρωμα. Η δουλειά της είναι πολύ απλή: μέσω των αισθητήρων που έχει, ελέγχει εάν μια θέση είναι ελεύθερη ή πιασμένη, στέλνοντας την πληροφορία άμεσα σε μια κεντρική πλατφόρμα, η οποία αξιολογεί τα στοιχεία και στέλνει τα δεδομένα στον ενδιαφερόμενο που ψάχνει για χώρο στάθμευσης.
Το PLS, μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σε ελεύθερους χώρους στάθμευσης μέσα στην πόλη και σε ιδιωτικά πάρκινγκ, είτε σε σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και σε ζώνες στάθμευσης μικρής διάρκειας, ξαλαφρώνοντας το χαμό στα πολυσύχναστα μέρη, ενώ βοηθάει και στη μείωση των ρίπων που λαμβάνουν δημιουργούνται όση ώρα ψάχνουμε για θέση.
Δεν είναι τυχαίο που το σύστημα εφαρμόζεται ήδη σε 25 ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ η Ελλάδα αναμένεται να το δοκιμάσει σύντομα, σε πιλοτικό επίπεδο, στα πλαίσια του project «έξυπνη πόλη».
Πηγή: cnn.gr
Όπως δήλωσε κι ο υπεύθυνος της ομάδας που κατασκεύασε το εν λόγω ρομπότ, ο Φίοντορ τα πήγε θαυμάσια στην αποστολή του και δεν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, βοηθώντας τους Ρώσους αστροναύτες που βρίσκονταν εκεί, συλλέγοντας παράλληλα δεδομένα.
Ο 1,80 ύψους και 160 βάρους Φίοντορ, πήρε το όνομά του από το ακρωνύμιο της φράσης «Final Experimental Demonstration Object Research» και είναι ικανός να μιμηθεί τις κινήσεις του ανθρώπου, ενώ υπάρχει φυσικά και η δυνατότητα τηλεχειρισμού του. Η πρώτη προσπάθεια της Ρωσίας να στείλει ρομπότ στο διάσημα, στέφθηκε με επιτυχία, δίνοντας βήμα για δοκιμές πιο εξελιγμένων ανθρωποειδών.
Ο Φίοντορ, λοιπόν, δε θα ξαναχρησιμοποιηθεί σε τέτοιες αποστολές, όμως θα αντικατασταθεί από ένα άλλο μοντέλο, κατάλληλα προσαρμοσμένο για τα μακρινά και επικίνδυνα διαστημικά ταξίδια.
Πηγή: tanea.gr
Κάθε χρόνο, ολοένα και περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έρχονται στην αγορά, κάνοντας τη ζωή μας πιο εύκολη!
Μάλιστα, σε λίγα χρόνια, δεν αποκλείεται να ξεπερνούν σε αριθμό τα παραδοσιακά αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, έχοντας ως κύριο πεδίο δράσης την πόλη, μιας και η τωρινή τεχνολογία τους επιτρέπει να πραγματοποιούν σε πραγματικές συνθήκες έως και πάνω από 350 χιλιόμετρα με μια πλήρη φόρτιση και αυτό γιατί εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι μέσα στην πόλη τα συνεχή «σταμάτα-ξεκίνα» επιτρέπουν στο σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά την πέδηση και επιβράδυνση να φορτίζει ουσιαστικά εν κινήσει σε ένα βαθμό την μπαταρία, αρκεί η ταχύτητα να παραμένει χαμηλή.
Αυτό σημαίνει μεγάλο όφελος για το περιβάλλον, όπως και χαρακτηριστική μείωση της ηχορύπανσης, αλλά συνάμα και οικονομία για τον οδηγό, μιας και η χρήση τους κοστίζει λιγότερο, ενώ τα εν λόγω αυτοκίνητα έχουν και χαμηλό κόστος συντήρησης.
Εκτός πόλης βέβαια, οι συνθήκες είναι αλλιώς. Θα χρειαστεί τουλάχιστον μια επαναφόρτιση, προκειμένου να επιτευχθεί κάποιο ταξίδι, αλλά με την ανάπτυξη της τεχνολογίας της ηλεκτροκίνησης, σε λίγο καιρό δε θα υπάρχουν όρια ούτε σε αυτό, με τους χάρτες της Google να ετοιμάζονται να δείχνουν μάλιστα τη διαθεσιμότητα θέσεων φόρτισης για τους ενδιαφερόμενους!
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, η nrg, με τη συνεργασία πρατηρίων του Ομίλου της Motoroil, εγκαινιάζει μία νέα εποχή για την ηλεκτροκίνηση. Σε 12 πρατήρια αυτοκινητοδρόμων η nrg εγκαθιστά τους πιο προηγμένους ταχυφορτιστές στην Ευρώπη ισχύος 50 kW, οι οποίοι μπορούν να φορτίσουν άμεσα ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, αποδεικνύοντας πως το μέλλον δεν αργεί όταν ακολουθείς τις εξελίξεις!
πηγή: newsauto.gr
Αν κάθε φορά που βλέπετε μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, αναρωτιέστε το πώς θα ήταν αν πηγαίνατε κι εσείς στο αχανές διάστημα, σε λίγο καιρό θα υπάρχει λύση.
Ένα νέο ξενοδοχείο ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τουρίστες στο διάστημα και πλέον, η έννοια «διακοπές» περνάει σε άλλη διάσταση.
Το πρώτο διαστημικό ξενοδοχείο λοιπόν, αναμένεται να ανοίξει τις πόρτες του το 2025 και στόχος είναι να μπορεί, για αρχή τουλάχιστον, να παρέχει «στέγη» κάτω από τα άστρα σε έως και 100 τουρίστες την εβδομάδα. Το εν λόγω θέρετρο, πρόκειται ουσιαστικά για ένα διαστημικό σταθμό που θα διαθέτει τεχνητή βαρύτητα και θα συναρμολογηθεί εξ ολοκλήρου από robot και drone! Το σχήμα του θα παραπέμπει σε τροχό, θα έχει διάμετρο 190 μέτρα και θα περιστρέφεται αργά για να παράγει μια βαρυτική δύναμη- έλξη. 4 επιμέρους τμήματα με ιδιωτικές κατοικίες, δωμάτια ξενοδοχείου και ξεχωριστά διαμερίσματα για το πλήρωμα του σταθμού, θα συνδεθούν γύρω από τον τροχό σε τρία καταστρώματα, παρέχοντας καταλύματα συνολικά σε περίπου 400 άτομα. Πολλές ενότητες θα πωλούνται επίσης σε κυβερνήσεις που επιθυμούν να τις χρησιμοποιήσουν ως ερευνητικά κέντρα.
Η όλη εμπειρία μάλιστα, θα θυμίζει κρουαζιέρα, καθώς θα υπάρχει πληθώρα κοινών στοιχείων σε ότι αφορά τις παροχές και την ψυχαγωγία. Εστιατόρια, bar, μουσικές συναυλίες, κινηματογραφικές προβολές και εκπαιδευτικά σεμινάρια θα είναι έτοιμα λοιπόν να υποδεχτούν τους επισκέπτες και να τους δώσουν μια ξεχωριστή εμπειρία.
Σε βάθος χρόνου, το ταξίδι στο διάστημα θα είναι μάλλον προσβάσιμο σε όλους, οπότε αρχίστε από τώρα να βάζετε λεφτά στην άκρη!
πηγή: tanea
Γνωρίζεις τα πάντα γύρω από την τεχνολογία; Πριν βιαστείς να απαντήσεις "ναι", δες την παρακάτω λίστα με τεχνολογικές αλήθεις που σίγουρα δεν ήξερες!
1. Σε μια εργάσιμη ημέρα, τα δάχτυλα ενός μέσου υπαλλήλου που χρησιμοποιεί υπολογιστή, διανύουν με τις κινήσεις τους, μια απόσταση της τάξης των 20 χιλιομέτρων.
2. Το πρώτο mouse, εφευρέθηκε από τον Douglas Engelbart το 1964 και ήταν ξύλινο.
3. Παρότι το internet ξεκίνησε το 1983, τα mail υπήρχαν από το 1972.
4. Κάθε μήνα, γίνονται πάνω από 35 δισεκατομμύρια αναζητήσεις το Google.
5. Ο μέσος άνθρωπος ανοιγοκλείνει τα μάτια του περίπου 20 φορές το λεπτό, εκτός κι αν κοιτάζει την οθόνη ενός υπολογιστή, με τις φορές να μειώνονται στις 7.
6. Προκειμένου να βγεις φωτογραφία με την πρώτη κάμερα που εφευρέθηκε, έπρεπε να κάτσεις ακίνητος 8 ώρες.
7. Ένας μέσος υπολογιστής, με δεκάωρη καθημερινή χρήση, καταναλώνει το μήνα περίπου 90 κιλοβατώρες.
8. Υπάρχουν ακόμη 200 εκατομμύρια εγγεγραμμένα μέλη στην πλατφόρμα του MySpace.
9. Το 86% των ανθρώπων βάζει ανάποδα το USB στη θύρα.
10. Ο μέσος όρος των χρηστών του facebook, ανέρχεται στο 1,3 δισεκατομμύριο καθημερινά.
11. Ένα στα οκτώ ζευγάρια που παντρεύονται, έχουν γνωριστεί online.
12. Το 97% των ανθρώπων, ελέγχει την ορθογραφία μιας λέξης, γράφοντάς τη στο Google.
πηγές: pcworld, thefactsite, geeksmate. pcsteps
Κάθε χρόνο, μία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου είναι αφιερωμένη στα σπορ και την άθληση, για αυτό, από τις 23 έως και τις 30 του μήνα, 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιορτάζουν την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού!
Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση σχετικά με τα πολλαπλά οφέλη της άσκησης και η αύξηση της συμμετοχής όλων των πολιτών στη φυσική δραστηριότητα, έτσι ώστε να υιοθετήσουν έναν ενεργό και υγιή τρόπο ζωής. Η ύπαρξή της οφείλεται στα χαμηλά ποσοστά άθλησης των ευρωπαίων, τα οποία βγήκαν στη δημοσιότητα, ύστερα από έρευνα που διεξάχθηκε το 2014. Πιο συγκεκριμένα, το 60% είτε δεν ασκείται εντατικά, είτε καθόλου, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του κόσμου από την ενασχόληση με τον αθλητισμό, εν γένει.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδες, πάμπολλα event θα λάβουν χώρα σε όλη την Ευρώπη κι εδώ και τρία χρόνια που η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού αποτελεί θεσμό, το ενδιαφέρον και η συμμετοχή ολοένα κι αυξάνονται, αποδεικνύοντας πως με μια μικρή παρότρυνση, όλοι κρύβουμε ένα μικρό αθλητή μέσα μας.
πηγή: sansimera.gr
Φέτος, εορτάζεται για 5η συνεχή χρονιά ανήμερα της 18ης Σεπτεμβρίου, η Διεθνής Ημέρα Ανάγνωσης Ηλεκτρονικού βιβλίου, ενώ παράλληλα, η Ελλάδα, κλείνει φέτος δέκα χρόνια από την εμφάνιση του ηλεκτρονικού βιβλίου στη χώρα.
Πάνω από 8.000 τίτλοι, μεταφρασμένοι στα ελληνικά, είναι πλέον διαθέσιμοι σε μορφή e-book, με τη ζήτηση να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο με τον καιρό. Κι όμως, η ιστορία των e-book, είναι μεγαλύτερη από ό,τι φαντάζεστε.
Η αρχική ιδέα του ηλεκτρονικού βιβλίου συναντάται από το 1930 κιόλας, όταν ο Bob Brown μίλησε πρώτος για την ανάγνωση κειμένων μέσω οθόνης και τα οφέλη της, όπως… η αποφυγή κοψίματος από το χαρτί! Το «readies», όπως το αποκαλούσε, θα είχε και διάφορα σύμβολα και σημεία στίξης, τα οποία θα κινούνταν, δίνοντας περισσότερη ζωή στο γραπτό, ιδέα που τελικά δεν ευδοκίμησε στη μορφή που γνωρίζουμε τα e-book σήμερα.
Μια πρώτη μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου, αν και διόλου ηλεκτρονική, ήταν η Enciclopedia Mecanica, την οποία σύστησε η Ισπανίδα δασκάλα Angela Ruiz Robles το 1949, προκειμένου να ξαλαφρώσει τους μαθητές της από το βάρος της σάκας τους. Η εφεύρεση διέθετε ηχογραφήσεις, ένα μεγεθυντικό φακό, έναν υπολογιστή τσέπης (κουμπιουτεράκι) και ένα φακό, ενώ βασιζόταν σε μικρογραφίες γραπτών, που διαβάζονταν μέσω της χρήσης καρουλιών και συμπιεσμένου αέρα. Μια από τις πρώτες αυτές συσκευές βρίσκονται και στο Μουσείο Επιστήμης και Τεχνολογίας στη La Coruna της Ισπανίας.
Έπρεπε να φτάσουμε στο 1971 για να δούμε το e-book να υλοποιείται, όταν ο Michael S. Hart δαχτυλογράφησε και πέρασε ολόκληρη τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στον υπολογιστή του εργαστηρίου του πανεπιστημίου όπου φοιτούσε και κάνοντας το αρχείο διαθέσιμο για να το «κατεβάσει» όποιος ήθελε!
Με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκαν και τα ανάλογα format, για να υποστηρίξουν την ηλεκτρονική ανάγνωση, με σημείο αναφοράς να αποτελεί το Rocket e-book του 1997, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη διαμόρφωση των ηλεκτρονικών βιβλίων, στη μορφή που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα.
Φτάνοντας πια στο παρόν, η βιομηχανία των digital βιβλίων βρίσκει διεξόδους σε λογής εφαρμογές και ηλεκτρονικές μορφές, κοντράροντας την έντυπη έκδοση σε πωλήσεις κι έχοντας πλέον και τη δική της παγκόσμια ημέρα!
πηγές: sansimera & turbofuture